Een andere aanpak op Abbey Lakes – Jan Jansen
In al de jaren die ik nu vis op karper heb ik goede en slechte seizoenen gekend. Je probeert in een slecht seizoen natuurlijk toch wel eens een andere aanpak om toch nog een bevredigend resultaat neer te zetten.
Dit artikel gaat over een trip in de overgang van september naar oktober in het jaar 2012. Ik beozcht het Abbey Lakes complet in Frankrijk en had succes door een compleet andere benadering toe te passen. Maar laten we bij het begin starten…
Abbey Lakes, de geschiedenis
Abbey werd opengesteld in 2000 voor karpervissers en is een complex van een 5 tal plassen variërend van 5 tot 15 hectare. De eerste keer dat ik daar viste was op Heron Lake. Dit water is met een oppervlakte van 14 ha het grootste meer op het complex. Zoals te verwachten bracht deze eerste trip niet het gewenste resultaat. Ik kende het water niet en ik moest nog uitpluizen hoe ik mijn aanpak moest afstellen op de lastig vangbare karpers!
Inmiddels bevist ik het water al 12 jaar en minimaal 2 keer per jaar boek ik een visreis naar één van de vijf meren. Het zijn niet alleen de vissen die mij aanzetten om telkens weer terug te gaan! Aangezien mijn echtgenote ook graag meegaat op mijn Frankrijktrips is Abbey voor haar ook het ideale complex. De douches en toiletten zijn proper, er is een clubhuis en de winkels zijn slecht 5 minuten met de auto van het water af.
In de beginjaren van Abbey was het motto “veel voer storten, is veel vis vangen”. Welk aas je ook gebruikte, het maakte niet uit; je ving gewoon veel vis. Je voelt het al aankomen; de vissen kennen het trucje naar verloop van tijd en het vangen wordt dan toch wel iets moeilijker.
Jan met een fraaie spiegel.
Er wordt nu heel anders gevist op Abbey. De meeste vissers gebruiken een PVA zakje welke zeer compact op een precies met de voerboot uitgezocht vrij bodemplekje wordt gedeponeerd. Kortom: je moet ‘scherper’ en beter vissen dan vroeger. Tenminste… dat denkt iedereen! Nog maar zelden wordt er flink uitgepakt met boilies. En dat bracht mij op een plannetje!
De voorbereiding
Afijn, op naar de trip in het najaar van 2012. Ik zou voor CBB de nieuwe Fruit & Krill boilies gaan uittesten. Maar dan wel op een manier die niemand op Abbey nog toe past… Een paar dagen voor mijn geboekte trip was ik al op Abbey als begeleider van een jeugdweekend met een groep jonge karpervissers. Deze groep viste op een water gelegen vlak langs Heron Lake. Tijdens het jeugdkamp was Heron vol geboekt en kon ik nog niet starten, wat ik wél kon doen was het water goed verkennen en rond kijken!
Deze hoog gebouwde vis was van harte welkom.
De stek die ik voor ogen had bleef het hele weekend vrij, en dat terwijl de vissen er maximaal sprongen! Het leek wel een dolfijnenshow af en toe. Tot mijn verbazing ging niet 1 van de aanwezige vissers op de stek zitten. Erg prettig want nu kon ik alvast wat Fruit & Krill boilies voeren. Ik kon pas op dinsdag vissen, maar een beetje voeren in het weekend zal zeker helpen!
Let’s go fishing!
Toen de jeugd weer naar huis was moest ik nog even wachten totdat het dinsdagmorgen werd en ik kon beginnen op ‘mijn’ stek. Ik had op voorhand al besloten om het iets anders aan te pakken dan de afgelopen 2-3 jaar.
Natuurlijk bracht ik wel eerst de stek in kaart met de voerboot en dieptemeter zodat ik exact wist hoe mijn stek er uit zag onder water. Snel tuigde ik mijn hengels op, in tegenstelling tot veel vissers gebruikte ik géén PVA zakje en voerde ik eerste 10 kg Fruit & Krill bollen heel verspreid over mijn stek. Her en der gingen ook wat particles naar de bodem!
Als haakaas gebruikte ik op 2 hengels een boilie met daarop zowel een Pineapple pop-up alsook een pop-up maïskorreltje. De derde hengel ging richting ‘open water’ met het ‘standaard’ systeem van een PVA zakjes.
Ik kende een vliegende start want voor het middaguur hebben al 2 vissen de weegzak ontmoet. Constant voerde ik bij op de stekken om de vissen actief van links naar rechts te laten zwemmen. Na na acht dagen vissen eindigt de teller op 28 vissen met als zwaarste vis een schub van 21 kg die al 3 jaar geen onthaakmat meer had gezien!
Deze schub bleek 1 van de moeilijkst vangbare vissen te zijn van het water!
Met een gemiddeld gewicht van 13,5kg op 28 vissen was het een zeer geslaagde sessie. De derde hengel met compact voeren in PVA zakjes leverde overig geen enkele vis op. Zo zie je maar dat als je eens op een totaal andere manier de zaken aanpakt, dit zeer mooie resultaten kan opleveren.
Het ene water is natuurlijk het andere niet en je bent altijd afhankelijk van de omstandigheden, maar wat ik door de jaren heen heb geleerd is toch: wie niet waagt die niet wint 😉
Niet de grootste van de sessie, maar misschien wel de mooiste!
Probeer het ook eens en vang ze!
