De schaduwzijde van de zon – Dave van der Valk
In dit artikel vertelt Dave van der Valk hoe de zon een ongewoon obstakel vormt in zijn visserij. Karpervissen en zonneallergie is namelijk geen gelukkige combinatie, maar desondanks laat Dave zich niet tegenhouden en lees je in dit artikel hoe hij aan de waterkant omgaat met zijn zonneallergie!
Dave aan het woord: Het is eind maart. De temperatuur tikt de dubbele cijfers aan en langzaam komt de natuur weer tot leven. Het grootste deel van de karpervissers begin de visspullen weer uit de kast te halen. Op dit moment heb ik vaak al 20 nachten gevist. April kom ik vaak nog wel goed door, maar de maand mei moet ik beginnen met opletten. De zon wordt krachtiger en de de meeste karpervissers trekken er op de zonnigste dagen op uit om de eerste vissen van het jaar te strikken. Voor mij is deze visserij helaas niet bestemd. Ik heb namelijk al mijn hele leven te maken met zonneallergie. De laatste jaren gaat het iets beter, maar het is nog steeds een verschrikkelijk obstakel in mijn (vissers)leven.
Schaduw
Zoals ik eerder al vertelde moet ik in mei beginnen met opletten. Nu hoor ik je denken: “Als je nou toch wilt vissen, waar hou je dan rekening mee als de zon schijnt?” Ik ken natuurlijk wel een hoop stekken met veel bomen en struiken, dus daar zal ik dan uitpakken. Helaas kan ik met warm en zonnig weer niet uitpakken op plekken waar de vis massaal ligt als er geen schaduw is. Ik zal dan gewoon in de schaduw moeten zitten, ook al zit de vis aan de andere kant van het water. Mocht ik in de zomer op onbekend water gaan vissen dan zoek ik op Google Earth een stek die de gehele dag in de schaduw ligt…
Ik gebruik de gehele zomer zonneallergie-pillen en smeer mij dagelijks in met P-20. Op echt warme en zonnige dagen is zelfs dit in de schaduw (!) nog niet voldoende.
Frankrijk
Ik ben een echte Frankrijk fanaat en jaarlijks ga ik wel acht tot tien weken op reis, soms ook in de zomer. Hoe dan? Tja, zoeken naar schaduw en hopen dat er vis in de buurt zit! Dat gaat tot nu toe meestal wel goed, maar één keer ging het behoorlijk mis. Ik had een water gevonden in Noord-Frankrijk en besloot voor vier nachtjes die kant op te gaan.
Eén keer ging het behoorlijk mis…
Ik had gezien dat het er 35 graden zou zijn, maar ook zag ik onwijs veel bomen. Mijn vriendin ging ook mee, we waren om 16:00 uur vertrokken om 21:30 uur bij het water te zijn. Daar aangekomen bleek tot mijn grote schrik dat het gehele omliggende bos was gekapt. Er was werkelijk geen boom blijven staan! Ondanks deze onverwachte tegenvaller probeerden we er het beste van te maken.
In het allerlaatste daglicht vang ik een vis van over de 20 kilo en een uur later de nummer twee van het water op 24,4 kilo. Ik zat duidelijk op de goede stek, want er kwamen nog behoorlijk wat vissen langs die nacht!
’s Morgens in de eerste zonnestralen krijg ik weer beet en direct stap ik de boot in. De zon was al lekker aan het branden en dat voel ik direct in mijn gezicht en nek. Tijdens de tien minuten durende dril ben ik van top tot teen verbrand en dat al om 8:00 uur in de ochtend. Na het scheppen en onthaken laat ik de vis direct uit het net gaan. Het was een mooie vis, maar ik wil weg en wel zo snel mogelijk…
Met letterlijk tranen in mijn ogen van de pijn, besloten we om op te gaan ruimen. “Ken je dat?” Juiste tijd, juiste stek! Ik had dat dus op dat moment. Zoiets heb je misschien maar twee keer in je vissersleven… En dan weg moeten! Dan komen er wel tranen hoor, daar ga ik niet om liegen.
De combinatie zonneallergie en karpervissen is echt zwaar klote! Gelukkig probeer ik er het beste van te maken en zeg ik: “Smeer je goed in allemaal, en wees zuinig op jezelf!”
Veel succes tijdens de komende zonnige dagen!
