Een ‘social’ op wierrijk water – Kenny Hoeben & Bart Hartl

In dit artikel vertellen Kenny Hoeben en Bart Hartl over een sessie op een wierrijk privé-water. Al snel wordt duidelijk dat dit geen doorsnee trip wordt, maar eentje met een gouden randje! Benieuwd waarom? Lees dan snel verder!

Kenny aan het woord: Maandagochtend 25 mei. De wekker gaat om half zeven af en we zijn klaar om te vertrekken voor een sessie van drie nachten. De avond ervoor had ik de visbus al ingeladen en alles dubbel gecheckt. De sessie die op de planning staat, samen met mijn ploegmaat en vismakker Bart, gaat door op een wierrijk privé-water. Normaal stond er een ??social’ op de planning met de teamleden van KGB baits, maar hier heeft de corona crisis helaas een stokje voor gestoken.

Gelukkig kreeg ik de mogelijkheid om op dit privé-water enkele nachten te vertoeven als vervanging, in de hoop er één van de mooie onderwater bewoners te mogen ontmoeten. Het water zelf is enkele hectare groot met een mooi karperbestand. Het herbergt in deze tijd wel enorm veel wier, maar dit maakt de uitdaging des te groter! Het enige dat ons zorgen baart, is dat de karpers nog niet gepaaid hebben? Fingers crossed dat dit niet het geval zal zijn tijdens onze sessie, want ze hebben vrij zonnig weer voorspeld!

Tijd om te gaan

Half acht steek ik de sleutel in het contact, hier gaan we dan! Vol spanning rijd ik richting Bart. Om tien uur komen we samen aan op het water. Vol spanning stap ik uit en wandel naar het water kijkend als ik al ergens iets kan waarnemen van activiteit, maar buiten de watervogels en kikkers zie ik geen beweging? Dan maar de rubberboot opzetten om op zoek te gaan naar stekken. Nu is de sessie echt begonnen!

De enorme hoeveelheid wier op het water valt meteen op.

Wat onmiddellijk opvalt, is de enorme hoeveelheid wier die nu al op sommige plaatsen tot net onder het wateroppervlak reikt. Dit wordt geen gemakkelijke klus, maar de voldoening voor elke vis die je kan landen zal dan ook des te groter zijn. Na een uurtje zoeken op het water hebben we enkele interessante plaatsjes gevonden. Nu is het tijd om de hengels klaar te maken. Tegen één uur in de middag liggen alle hengels keurig gepositioneerd en kunnen we beginnen met het opzetten van al de rest.

Aaskeuze

Als aaskeuze gaan we voor een mix van Fruit Fusion Special en Hydro Pro van KGB baits in alle maten in combinatie met partikels. De zoete, romige Fruit Fusion in combinatie met de partikels heeft zich al vaak bewezen in mijn visserij. De Hydro Pro kiezen we voor zijn natuurlijk karakter. Het is een unieke bol die zeker een verschil kan maken op wateren met veel dressuur. De vissen zijn hier allemaal al vaak gevangen dus ze kennen het klappen van de zweep goed genoeg.

De vissen kennen de klappen van de zweep op dit water.

Enkele piepen…

Om drie uur ’s middags komen enkele piepen uit de Delkim van Bart. De aanbeet komt van de hengel die hij ongeveer 220 meter ver had gedropt, op een mooie gele zandplaat vlak langs een wiergordel. Zonder twijfel graait hij de hengel en springt de boot in.

Vol spanning kijk ik vanop de kant naar de dril, ik zie dat het goed verloopt en krijg een teken dat de vis genet is. YESSS, de eerste is binnen en we zijn nog maar enkele uurtjes aan het vissen? wat een start! Eens op de kant zie ik de vis. Het is een mooie vijftien plus graskarper met een wel erg speciaal kleurenpatroon!

Tegen de avond krijg ik een aanbeet op mijn meest linkse hengel. Ik had deze gedropt in een klein gaatje in het midden van een groot wierveld. De adrenaline giert door mijn lijf. Meteen pak ik de hengel en spring de boot in, op weg naar de vis. Na een dril van ongeveer tien minuten tussen het wier komt een mooie schubkarper moe gestreden op het oppervlak liggen en schuif ik het net eronder. BAMMM, de tweede vis is ook binnen! Onze aanpak werkt. Eens op de kant volgt het gebruikelijke ritueel van de vis te wegen, verzorgen waar nodig en foto’s nemen zodat hij snel terug vrijgelaten kan worden.

Radiostilte

Verder blijft het stil tot het donker wordt. Dan volgen verschillende aanbeten op korte periode. Helaas zijn het allemaal zeelten. Dan volgt een radiostilte. Na het eerste, onrustige deel van de nacht krijgt Bart om half vier een twijfelende aanbeet. Aarzelend of het weer een zeelt is, besluit hij toch de vis met de boot te halen. Eénmaal onder de boot wordt het duidelijk dat het niet om zeelt gaat. Het gevecht houdt nog een klein kwartiertje aan waarna ik de vreugdekreet hoor weergalmen in de nacht. Nummer drie is binnen in minder dan 24 uur. De weegschaal geeft opnieuw een goede dertiger aan, ditmaal in de vorm van een prachtige spiegel. Snel de hengel terug het water in hopend op een volgende aanbeet. Helaas blijft het buiten het oorverdovende gekwaak van de kikkers stil.

Dubbelrun

Het is dinsdagochtend, door de (te) korte duur van de nacht, zit ik er niet fris bij. De voorspelde 24°C in combinatie met geen schaduw op onze stek beloven een zware dag. Hopelijk beginnen ze nu niet te paaien! Gelukkig en helaas blijft het die dag helemaal stil, geen teken van leven op en onder het water. In de avond tuur ik met mijn kop koffie naar het water denkend over het feit dat het ineens stil is gevallen. Ik besluit een enkele hengel opnieuw te positioneren en ga dan op tijd mijn stretcher op, want de slaap heb ik nodig na vorige nacht. Ook de nacht blijft stil tot ik om zes uur word gewekt door een volle run op mijn middelste hengel. Ik ben geen twintig meter van de oever als er ineens nog een hengel afloopt. Bart springt meteen in de andere boot richting zijn vis. Eens boven de vis merk ik dat hij zich goed in het wier heeft vast gezwommen, constante stevige druk op de hengel zorgt ervoor dat de vis stilaan los komt.

Dit moet wel een teken zijn van boven, dat kan niet anders!

Terwijl Bart in de verte zelf volop bezig is met zijn dril, zie ik als bij wonder een vallende ster vlak voor me. Zo dichtbij zie je ze niet vaak! Dit moet wel een teken zijn van boven, dat kan niet anders. Als ik de vis schep, zie ik een spiegel die mijn verbeelding teistert. Het is de spiegel die me bij het bekijken van het bestand het meest bijbleef. Een vis om van te watertanden, zo eentje die je enkel in de boekjes ziet. Droom ik nog of..? Op automatische piloot onthaak ik de vis in het schepnet, klap ik het net dicht en vaar ik terug naar de kant. Enkele minuten later komt Bart ook aan. Hij heeft een mooie schub kunnen landen. Meteen zegt Bart: ?Had je die vallende ster gezien?? Wat een speciaal moment was dat!

Eens de vis op de mat ligt, zie ik dat ik niet droom, wat een prachtige verschijning! Ik doe een vreugdedansje want voor mij kan de sessie al niet meer stuk. Ook Bart zijn vis stond hoog op zijn verlanglijstje. Beide parels worden vakkundig gewogen en op de gevoelige plaat gezet. Genieten met een grote G! Ik ben euforisch met de vis die ik heb gevangen. Ik kan het nog steeds niet geloven en vertoef in hogere sferen. Hier doe je het allemaal voor, dit gevoel is onbeschrijfelijk!

Karaktervis

Na het terugzetten van de vissen is het tijd voor koffie. Slapen zit er niet meer in, ik ben klaarwakker. Met de koffie in onze handen zitten we naar het water te kijken als plots rechts van ons een dikke, massieve en donkere schubkarper volledig uit het water komt gesprongen. Wauw, wat een zicht, wat een vis? Enkele minuten later laat hij zich opnieuw zien. We liggen er in de buurt, dus niet ongeduldig worden is de boodschap! Tijdens het ontbijt krijgen we één enkele piep op de hengel in de buurt van de springende vis. Dan krijgen we nog een piep, maar dan blijft het stil? tot opeens een felle trek op de top gevolgd wordt door een korte run. Ik sla aan en haast me naar de boot.

Eens op de kant blijkt nog maar eens hoe mooi deze karaktervis is!

Eens op het water blijkt het geen gemakkelijke klus. De vis legt zich diep in het wier en elke keer ik enkele meters win, neemt hij ze terug. ??GOD wat is deze vis sterk!? Na een uitputtende dril van dik twintig minuten, weet ik uiteindelijk de vis in het net te krijgen. De vreugdekreet maakt duidelijk hoe blij ik ben! Eens op de kant blijkt nog maar eens hoe mooi deze karaktervis is. Een mooie dertiger, in de vorm van een massieve schub met een donkere chocolade kleur.

Bolletje

Verder die dag blijft stil tot we ??s avonds aan het eten zijn. Dan knalt opeens mijn linkerhengel er vandoor. Ik neem de hengel op, maak contact met de vis en dan snel de boot in. Na een korte dril zie ik een korte spiegel boven komen en probeer hem te scheppen, maar de vis heeft duidelijk andere plannen en geeft zich nog niet gewonnen. Na een bewogen dril weet ik dan toch het net onder de vis te schuiven! Eénmaal op de kant, blijkt deze vis me te verrassen. Hij haalt nét de magische grens van twintig kilo. Ik had het absoluut niet verwacht aangezien de vis redelijk kort is van lengte. Ik had overduidelijk geen rekening gehouden met zijn brede rug. Wat een vis! Even hoog als lang… geen wonder dat ze haar hier Bolletje nomen.

Topsessie

De sessie kan niet meer stuk en we gaan de laatste nacht in. Helaas blijft het die nacht stil. Meer en meer tekenen van de paai steken de kop op, wat volgens ons een verklaring kan zijn dat het water stil valt. Toch weet Bart ??s morgens tijdens het opruimen nog een run te forceren, maar weet de vis zich vast te zwemmen in een obstakel. Jammer genoeg hoort vis verspelen er ook bij. Dat was dan ook de laatste beet van onze sessie, die er sneller dan voorzien alweer op zit.

Terugkijkend naar de afgelopen vier dagen hebben we enorm genoten van de natuur, het gezelschap en onze mooie hobby. We zijn dan ook heel tevreden met het resultaat!

Op naar een volgend avontuur!

Kenny Hoeben en Bart Hartl

Wat een reeks prachtige vissen wisten Kenny en Bart te vangen! Op de Instagram van Bart en op de Instagram van Kenny vind je overigens nog meer vangsten!