Een avontuur op de Ebro: karpervissen vanuit de boot in Spanje – Wouter Koziolek

Na vele avonturen op de Lot, besloot Wouter Koziolek van Lot Experience het zuidelijker te gaan zoeken. Ditmaal stond er een bootsessie op de Ebro met vismaat Alvar gepland. We kunnen alvast verklappen dat ze daar een mooi avontuur hebben beleefd met heel wat brute vangsten! Lees snel verder om alle meer te weten over hun aanpak en het resultaat.

Wouter Koziolek aan het woord: In het najaar van 2020 is het zover. De avondklok wordt ingesteld op 23:00 door de overheid in Spanje en we vertrekken op vrijdagavond richting Caspe. Geen controles en om 01:30 zijn we op onze bestemming. We slapen in de boot op de trailer en gaan ’s ochtends kijken bij één van de verre trailerhellingen samen met Rinus die we kennen van Ebro Whoppers.

Traileren is hier toch lastiger dan je denkt

Het traileren blijkt toch lastiger dan we dachten, zelfs met een 4X4! We druipen meerdere keren af vanwege de zachte bodem door het zakken van het water… Na een dag verkend te hebben met de auto en nog een nacht in de boot, besluiten we om naar de verre helling te rijden.

Zo gezegd zo gedaan. Alvar vaart de boot 6,5 uur terug naar de plek waar we willen starten. Ik zet de trailer bij Rinus en Roxanne in de straat. Veilig en dichtbij het water voor als we andere spullen nodig hebben. Na ongeduldig gewacht te hebben op de afgesproken plek, zie ik in de verte de boot opdoemen.

Wat een trip zal dat geweest zijn!

Wat een trip zal dat geweest zijn! We laden snel de boot in. Vijf tonnen met 40 kilo voer “even” naar beneden sjouwen over een steile trap. Het water is in middels al twaalf meter gezakt en zakt elke dag verder, oppassen met varen dus.

De eerste avond instant

Tijden het voeren de eerste dag, rammen we meerdere funderingen met de schroef die net onderwater staan… Shit! Alles nog heel gelukkig. Even scherp blijven. Na drie plekken te hebben aangevoerd gaan we op de plek beginnen waar de auto staat, gewoon instant. Prima plek als je de bochten eromheen gezien hebt. Ik kan het omschrijven als een iets smallere doorgang tussen twee hele grote buitenbochten.

Er gebeurt niets in de avond, maar ’s ochtendsvroeg als de hengels net weer in liggen… pieepppppppp. Mijn middelste hengel gaat ervandoor. Na een rustig gevecht mogen we een hele mooi schub op de foto zetten. De eerste is binnen en gelijk over de 30 pond!

Verkennen is wat vissen zo mooi maakt

De volgende dagen staan in teken van rondvaren en zoeken. We hebben wel drie plekken gemaakt, maar echt grondig onderzoek hebben we niet gedaan. Dat komt wel als we ook echt gaan vissen op die plekken. Je moet concessies doen op zo’n groot water, anders heb je altijd tijdgebrek. En ja, de bodem is nou ook niet altijd zo speciaal, het gaat meer om de gedachte achter de aanpak.

We willen zoveel mogelijk omgeving zien, dit zijn ook investeringen voor de toekomstige sessies. Dat gaat wel van je vistijd af, maar laten we eerlijk zijn: de runs komen niet verspreid over heel de dag en je zit vaak te lang op een plek, is mijn ervaring. We verkassen daarom ook de tweede avond naar de plek het meest stroomopwaarts. We worden verwelkomd door een grote school black bass die een soort brullend geluid geven in de schermer.

Het lijkt wel de jungle op Borneo, wat gaaf! Na een mega mooi zonsondergang zetten we thee en genieten we van de springende roofvis. We blanken en besluiten de ochtend daarop om drie uurtjes te vissen een plek hier één kilometer vandaan. Plek twee, daar staat toch iets wat stroming wat het vissen niet ideaal maakt.

Het lijkt wel de jungle op Borneo, gaaf!

Het voelt niet echt lekker dus we verkassen naar plek waar nu 50 kilo gevoerd is over twee dagen. Onderweg voeren we nog een plek aan om later terug te komen. Dit is een nieuwe zone, dus 100% interessant!

Plek nummer drie: bring it on!

Na nog een kleine peptalk tegen elkaar, we hadden inmiddels een nacht geblankt ;-), gooien we de hengels om 16:00 in op plek drie. Dit is een plek die gelegen is net na een ondiepe kom waar het verder gaat in een nauwere bocht. We hoeven niet lag te wachten, want de eerste vis meld zich gelijk. Vast… Neeeee! Nog een run… Weer vast, wat is dit nou…?

Snel de hengel verlegd en meteen weer een aanbeet. Hoppa, over de 40 pond. We springen een gat in de lucht. Snel weer de hengel op zijn plaats. ‘’Bam gaat ie weer’’, dit keer voor Alvar een dertiger. Lekker begin op de nieuwste stek, het komt ook altijd goed. Big effort & big reward!

De druk is eraf en we laten de meest stroomopwaartse stek met rust. Er staat weinig water en is ietwat onrustig naar ons idee. We zakken wat af en voeren nu op twee plekken verder, waaronder plek drie.

Instant overdag

We kiezen ervoor om vandaag instant en stroomopwaarts te gaan vissen. Puur om nog meer te kunnen bekijken. Je komt hier tijd te kort. Een voordeel: we zijn de enige vissers op zoek naar karpers. De omgeving veranderd naarmate je stroom af- of opwaarts vaart. Het beeld wat geschetst wordt van de kale Ebro klopt deels en wordt afgewisseld door weer groene gebieden met blauw water. Door de najaarslucht en en stand van de zon, zijn wij precies op de plek waar we wilden zijn! Ook ideaal voor het fotograferen en filmen.

We vangen niets ondanks het vol met vis ligt zegt de dieptemeter. Blijft een interessant topic. Wat we wel zien is grote drainagesystemen, inkomende riviertjes, supergrote stenen, zandplaten en nog meer ruige aspecten die het gebied rijk is. Erg gaaf allemaal en een toevoeging aan het lijstje. Met dit gebied in ons hoofd zijn er plannen ontstaan. Vanaf volgend najaar kun je hier ook vertrekken en Rinus helpt je dan op weg.

Op de terugweg naar plek drie voeren we nog 25 kilo gemixt op plek twee. We vissen nu twee nachten achter elkaar op een plek, omdat er nog maar een dag voer ligt op plek twee. Slaat eigenlijk nergens op, want de filosofie is om nooit twee nachten achter elkaar op een plek te zitten. Het bewijs werd meteen geleverd. In plaats van acht aanbeten, kunnen we nu twee aanbeten bijschrijven in een tijdsbestek van twaalf uur.

Onder water staande gebouwen en verraderlijke landtongen

Ondertussen blijft het water dalen. We moeten steeds beter opletten voor onder water staande muren of huisjes. We merken dat er steeds meer kleine muurtjes zichtbaar worden en houden steeds vaker de dieptemeter in de gaten. Op Maps kunnen we ook veel zien doordat het gebied wordt weergegeven met lage waterstand. Dat is weer even meegenomen, we kunnen grote obstakels veelal zien liggen. Dat kan ook verraderlijk zijn, want halverwege het meer veranderd de kaart van Maps in een gebied met de hoogste waterstand. Dit leverde ook weer een avontuurlijk moment op…

Het waterlevel van de Ebro zakt in de wintermaanden gemiddeld 12-15 meter en soms 20 meter. Door overstromingen en landverschuivingen hogerop in de Ebro Delta heeft het nu grotendeels een modderige zandbodem door het slib. Voor deze ingrijpende gebeurtenis in 2015 bestond het over het algemeen uit rots, zand en kiezels. De stroming kan van tijd tot tijd wel wat toenemen, maar het is geen wild stromende rivier.

Het seizoen loopt eigenlijk het hele jaar door alhoewel het ook gewoon ’s nachts kan vriezen en weken mistig kan zijn in de vallei. Nadat men een overstort dam boven Caspe geplaatst heeft, kun je niet oneindig de Ebro stroomopwaarts opvaren. Dat is ook niet persé nodig aangezien het gebied mega groot is, rond de 7500 hectare. Stroomafwaarts is wel mogelijk om echt ver te varen. Je kunt dan wel 100 kilometer rivier afvaren opzoek naar mooie plekken en inhammen. Het landschap is heel divers te noemen alhoewel dat soms niet zo lijkt.

Tijdgebrek!

De laatste drie dagen wisselen we plek twee en drie dag voor dag af. We investeren groot, beide plekken voorzien we dagelijks van 25 kilo mix. Behalve als we gaan vissen, dan voeren we een kilootje per hengel maximaal. Op plek twee liggen we heerlijk op een strandje en krijgen we niet gelijk beet. We moeten een tijdje wachten, maar dan azen de vissen volop. We vangen er vier waaronder een nieuw record voor Alvar. Altijd heerlijk om zulke momenten samen te delen. De avonden en ochtenden die we op plek drie vissen, levert ons gestaag nog drie tot vier vissen per sessie op.

We hebben een goed gevoel overgehouden aan deze sessie ondanks de opstartproblemen die misschien een beetje invloed hebben gehad op de resultaten. Maar ja, dat zijn luxe problemen!

Uitzoeken is gewoon leuk en je maakt automatisch weer een avontuur mee.

Uitzoeken is gewoon leuk en je maakt automatisch weer een avontuur mee. Volgende keer zitten we meteen op de juiste plek in ieder geval.

De nachtelijke terugvaart

Het plan is om te traileren op een oude trailerhelling die nu is drooggevallen naast de brug. Met wat hindernissen kunnen we daar komen met de auto en kunnen we de boot op verharde grond taileren. We hebben de weg naar de trailerhelling op de bodem van het meer al een keer proefgereden. Alvar zet mij af bij de auto en vaart terug naar de trailerhelling. Wanneer we willen gaan traileren zien we dat het water net een 30 centimeter te laag staat… Tevergeefs rij ik nog achteruit door 50 centimeter slib heen richting de boot. We bedenken ons en we vragen aan Rinus of hij de auto morgen zou kunnen brengen naar de verre trailerhelling. Dat is oké, gelukkig! Nu wacht ons alleen het volgende: een nachtelijke tocht door het donker.

Doordat we marge willen houden in verband met de terugreis besluiten we ’s nachts te gaan varen. Het was inmiddels al 12 uur ’s avonds. We laten het hoogstnodige in de boot achter en vertrekken. De eerste kilometers waren bekend terrein en na mate de uren verstrijken komen we steeds in wilder en ruiger gebied. Het is helder en kunnen de contouren zien van de rotsen en de ‘canyon achtige’ omgeving. Hier zijn nog genoeg rustige plekken te vinden, dus dat onthouden we! Plotseling zie ik een schaduw opdoemen in het water, tenminste dat leek het. Met de lamp schijn ik bij en we varen recht op een uitloper af. Ik zet de motor vol in de achteruit en probeer de klap zo te verzachten.

Het is mooi geweest

Nog net kan ik een paar scherp uitziende rotsen ontwijken en komen we op een egaal stuk rots terecht. We kunnen ons nog net vastpakken aan de rand van de boot en zetten even een bak koffie. Alvar neemt het roer weer over en we varen weer door.

We genieten met volle teugen van dit nachtelijke avontuur.

Om ons heen horen we de vissen smakken en springen in sommige zones. We genieten met volle teugen van dit nachtelijke avontuur. Dit zijn mooie dingen. We komen om 4:30 bij de helling aan en vinden een plekje uit de wind om de boot aan te meren. Twijfelend of we nog een hengeltje instant moeten uitgooien stappen we de slaapzak in. Het is mooi geweest! Uiteraard zijn er die nacht plannen gemaakt voor een vervolg op deze sessie.

Missie geslaagd

We hebben een goed gevoel overgehouden aan deze sessie. Uitzoeken is gewoon leuk en je maakt automatisch weer een avontuur mee. Een belangrijk aspect is: “je moet altijd wat verwachten, maar stel je realistisch in”.

Ben je ergens op een nieuwe plek, wees dan voorzichtig met je verwachtingen. Het kan altijd zo zijn dat je langer moet zoeken naar de vis en de vangsten schaars zijn. Vroeger hadden we scheldend aan de water kant gestaan omdat we twee verkenningsdagen misten, omdat het traileren lastig verliep. Met wat meer rust in je visserij en voorbereiding kan je altijd snel blijven schakelen en komt het altijd goed. 😉

Wouter Koziolek

Wil je nog meer avonturen zien van Wouter Koziolek op de Ebor of de Lot, abonneer dan zeker op het YouTube kanaal van Lot Experience.